Η οικογένεια, το κύτταρο της κοινωνίας, αποτελεί μείζον κοινωνικό αγαθό, τη βάση της ανθρώπινης κοινωνίας, εφόσον είναι ο σημαντικότερος θεσμός μέσα από τον οποίο ο κάθε άνθρωπος ξεκινά την πορεία του στην κοινωνία. Γι' αυτό η ομαλή λειτουργία της εξαρτάται από την εξισορρόπηση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων ανάμεσα στα μέλη της.
Πρώτιστο δικαίωμα ενός παιδιού είναι να μπορεί να εκφράζει τη γνώμη και τα συναισθήματά του, χωρίς οι γονείς να το κατακρίνουν ή να υποτιμούν τη γνώμη του. Ακόμα, να μπορεί να διαχειρίζεται τα πράγματά του όπως θέλει και με κάθε ελευθερία, μακριά από κάθε είδους σωματική ή ψυχολογική βία.
Οι γονείς απλώς πρέπει να παρέμβουν συμβουλεύοντας τα νέα μέλη ποιο πράγμα είναι σωστό και ποιο λάθος, μια και η επιλογή είναι κυρίως δική τους. Γι' αυτό πρέπει να αφιερώνουν ελεύθερο χρόνο στη μόρφωση και διαπαιδαγώγησή τους.
Επίσης, το δικαίωμα στη μάθηση δεν είναι μόνο κοινωνικό αγαθό, αλλά κυρίως δίκαιη απαίτηση των παιδιών. Όταν όμως ο γονιός δεν συνειδητοποιεί το πάθος ενός παιδιού να φανεί καλύτερο στα μάτια των γονιών του, τότε εκείνο νιώθει άβολα, πιέζεται και χάνει τον έλεγχο. Και βέβαια κάθε παιδί έχει δικαίωμα στην ξεκούραση, έπειτα από το κοπιαστικό διάβασμα και τις ποικίλες δραστηριότητες, αρκεί να μην είναι καρφωμένο στον υπολογιστή ή σε κάποιο άλλο ηλεκτρονικό παιχνίδι.
Καλό επίσης είναι οι γονείς να μην μεταχειρίζονται τα παιδιά σαν αποδιοπομπαίους τράγους, αλλά να τους συμπεριφέρονται με την απαραίτητη ωριμότητα, στο σταδιακό μεγάλωμά τους. Τα παιδιά μάλιστα δικαιούνται να έχουν στο πλευρό τους και τους δυο γονείς, ανεξάρτητα αν εκείνοι είναι χωρισμένοι ή ζουν μαζί. Δικαίωμα του παιδιού άλλωστε είναι να είναι ευτυχισμένο. Επομένως, το κλίμα μέσα στην οικογένεια πρέπει να είναι ήρεμο, χωρίς εντάσεις ή διαπλοκές και κυρίως χωρίς σωματική ή ψυχολογική κακοποίηση των μελών της.
Υποχρεώσεις των παιδιών είναι να προοδεύουν στη γνώση και στη μάθηση, χωρίς να βάζουν σε προτεραιότητα κάποια άλλη δραστηριότητα πέρα από το σχολείο. Επίσης, καλό είναι τα παιδιά να μην τυφλώνονται από τον εγωισμό και να αποδέχονται τις γονεϊκές συμβουλές, χωρίς να είναι άλογα με παρωπίδες, εφόσον οι γονείς θέλουν μόνο το καλό των παιδιών τους.
Κι αυτό γιατί είναι σπουδαίο να μαθαίνεις να ακούς και να διαμορφώνεις σωστά ή υπεύθυνα το χαρακτήρα σου. Οι πιο σπουδαίες δεσμεύσεις των παιδιών όμως είναι ο σεβασμός στους μεγαλύτερους, αλλά και η ευγένεια, πράγματα που απορρέουν από τον σωστό τρόπο ανατροφής των γονιών.
Με το να έχουν καλές σχέσεις με τα υπόλοιπα μέλη, αλλά και με το να συνεισφέρουν στις ανάγκες του σπιτιού, οικοδομούν μια σωστή ανατροφή, ώστε να γίνουν σωστοί και υπεύθυνοι πολίτες του μέλλοντος. Έτσι, με την αλληλοβοήθεια και αλληλοκατανόηση, τίθενται οι βάσεις για την ομαλή ένταξη του νέου στον κοινωνικό περίγυρο. Άλλωστε, όπως μας είπε κι η καθηγήτριά μας: "ένα ποτήρι παράδειγμα αξίζει πολλές φορές περισσότερο από ένα βαρέλι συμβουλές".
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου