Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2017

Φράσεις για προβληματισμό 11ο μερος



Η δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι καταχράσθηκε το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας. Διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία (Ισοκράτης).
Ελευθερία είναι η απόλυτη πειθαρχία στους φυσικούς νόμους και τους νόμους μιας ιδανικής πολιτείας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ, Γάλλος Διαφωτιστής).
Γιατί τι είναι ο Ευρωπαίος; Οπως έλεγε ο Πολ Βαλερύ είναι αυτός που έχει υποστεί φιλοσοφικά την επίδραση της αρχαίας ορθολογιστικής σκέψης, που έχει ζήσει με την ιουδαϊκοχριστιανική πνευματικότητα κι έχει υποστεί την επίδραση της ρωμαϊκής διοίκησης και των ρωμαϊκών θεσμών. 
Αθήνα, Ιερουσαλήμ και Ρώμη. Χωρίς αυτά δεν υπάρχει Ευρώπη. Κι όλα αυτά τα τρία, συμπυκνωμένα μαζί, είναι το Βυζάντιο. Επομένως το Βυζάντιο είναι Ευρώπη, γιατί είναι ελληνόφωνο όπως η Αθήνα, χριστιανικό όπως η Ιερουσαλήμ κι έχει υιοθετήσει όλη τη ρωμαϊκή διοίκηση» (Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ). 
Τίς ἤθελεν εἶσθαι ἡ τύχη τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἐάν ἡ κατά πᾶσαν ἀλήθειαν ἡ Ἑλληνοσώτειρα Ἐκκλησία δέν εἶχαν ἐκ προοιμίων καί μετά θυσιῶν ἀνεκδιηγήτων συναθροίσει κύκλῳ αὐτῆς καί περιθάλψει τάς ἐθνικάς ἐκείνας ἰδιότητας... Τίς ἄλλος εἰ μή τό Ἑλληνικόν πνεῦμα διά μέσου τῆς Ἐκκλησίας του προητοίμασε καί προπυτρέπισε του τόν νῦν πολιτισμόν, κηρύξας τόν λόγον τῆς ἀληθείας, εἰς γένη βάρβαρα καί πολυάριθμα τῆς Εὐρώπης; Τά μοναστήρια μας ἐχρησίμευσαν ὡς ἄσυλα τῆς Ἐλευθερίας, τῆς Πίστεως καί τῆς Ὀρθοδοξίας... (Σπύρος Ζαμπέλιος, ιστορικός). 

Τούτη την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς, και πλούσιοι και φτωχοί, και πολιτικοί και στρατιωτικοί, και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί να τη φυλάμε κι όλοι μαζί, και να μη λέγει ούτε ο δυνατός “εγώ”, ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς “εγώ”; όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει, να λέγει “εγώ”.Όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λέμε “εμείς”. Είμαστε στο “εμείς” κι όχι στο “εγώ”.(Γ. Μακρυγιάννης, Απομνημονεύματα)

Οὐδέν ἡ νεότης κώλυμα γίνεται πρός ἀρετήν: η νεότητα δεν αποτελεί ακολουθεί εμπόδιο για την αρετή (Ι.Χρυσόστομος).

Πρεσβύτερον οὐχ ἁπλῶς γεγηρακότα λέγειν, ἀλλά τόν μετά τῆς πολιᾶς τήν προσήκουσαν τῇ πολιᾷ διατηροῦντα σύνεσιν: πρεσβύτερο δεν λέμε απλώς αυτόν που έχει γεράσει, αλλά αυτόν που μαζί με τα άσπρα μαλλιά του διατηρεί και την πρέπουσα σύνεση (Ι. Χρυσόστομος). 

Δώσε χαρά στα γηρατειά, στις ρίζες της ζωής σου. Κάποτε και συ θα γεράσεις (Σπουδαία σκέψη). 

Μετά ταύτην τήν ἠλικίαν ἡ τοῦ μειρακίου διαδέχεται θάλαττα, ἔνθα σφοδρά τά πνεύματα καθάπερ ἐν τῷ Αἰγαίῳ, τῆς ἐπιθυμίας ἡμῖν αὐξανομένης: μετά την παιδική ηλικία ακολουθεί η τρικυμισμένη ηλικία της εφηβείας, κατά την οποία οι άνεμοι είναι πολύ δυνατοί, όπως ακριβώς στο Αιγαίο πέλαγος και η επιθυμία αυξάνει μέσα μας ( Ι. Χρυσόστομος). 

«Kαὶ εἶπεν ὁ ᾿Ιησοῦς· τίς ὁ ἁψάμενός μου; ἀρνουμένων δὲ πάντων εἶπεν ὁ Πέτρος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ· ἐπιστάτα, οἱ ὄχλοι συνέχουσί σε καὶ ἀποθλίβουσι, καὶ λέγεις τίς ὁ ἁψάμενός μου; ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν· ἥψατό μού τις· ἐγὼ γὰρ ἔγνων δύναμιν ἐξελθοῦσαν ἀπ᾿ ἐμοῦ», Κατά Λουκά, η, 45-46: το παράδειγμα της φλογισμένης γυναικείας καρδιάς που τον άγγιξε με δέος, είναι αφυπνιστικό και για μας. Να δώσει ο Κύριος να ζήσουμε αυτήν τη γεύση, που δεν μετριέται ούτε εκφράζεται, να γεμίζει την καρδιά και να ξεχύνεται σαν ευωδία πνευματικής ζωής (Προς τη Νίκη)

Ψαράς ο Σίμωνας, μεστωμένος στην ικανότητα να ψαρεύει. Μέχρι την αυγή δεν έπιασε τίποτα. Στενοχώρια και γεύση της απελπισίας. Στην εντολή του Κυρίου να ρίξει τα δίχτυα καταμεσήμερο, έκανε υπακοή και είδε το θαύμα. Η πορεία από την απελπισία στην ελπίδα κι απ’ την ελπίδα στη δυναμική αντιμετώπιση των προβλημάτων δεν είναι θεωρία. Με τη δύναμη του Κυρίου, εν Χριστω Ιησού, τα πάντα είναι κατορθωτά. Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ, μπορούμε να λέμε κι εμείς (Σπουδαία σκέψη). 

Ίσως να στερήθηκες το προσφιλές παιδί σου, τον αγαπητό σου αδελφό, τους στοργικούς σου γονείς, τον πιστό κι αφοσιωμένο σύντροφο της ζωής σου. Αναζητάς τον απελθόντα και δεν τον βρίσκεις. Το σπίτι σου φαίνεται έρημο. Σκούπισε τα δάκρυά σου και με τα μάτια της πίστης στρέψε το βλέμμα σου ψηλά, εκεί όπου βρίσκονται οι ψυχές των κεκοιμημένων. Δεν χωρίστηκαν από εμάς. Ας προσβλέπουμε με πίστη στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Θα μας ειρηνεύσει, θα μαλακώσει την καρδιά μας (Σπουδαία σκέψη)

Μη ξοδεύεις παρά μόνο για το καλό των άλλων και το δικό σου. Μη σπαταλάς (Βενιαμίν Φραγκλίνος).
Στον κόσμο τίποτε δεν είχε ο δυστυχής, μόνο ένα μαλλιαρό σκυλάκι -της δυστυχίας του σύντροφο. Τού' πε λοιπόν περαστικός: "Ε, συ, τι κάνεις με τον σκύλο αυτό που δεν τον έχεις δα κι ανάγκη; Καλύτερα να τον πουλήσεις θα' τανε". Κι ο δυστυχής στον λόγο αναστέναξε: "Κι όταν δεν θα τον έχω πια", απάντησε, "ποιος θα με αγαπάει;" (Bonnard)

Χρόνια πολλά βρισκόταν ο δαιμονισμένος κάτω από την κυριαρχία του. Μόλις όμως παρουσιάστηκε ο Κύριος και διατύπωσε την προσταγή Του, το δαιμόνιο εγκατέλειψε το θύμα του και ζήτησε καταφύγιο στην αγέλη των χοίρων. "Ἐνδύσασθε τήν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρός τό δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρός τάς μεθοδείας τοῦ διαβὀλου, Προς Εφεσίους, στ,11". Αυτός και μόνον είναι ο τρόπος για να βγει κανείς απ’ το στρατόπεδο κυριαρχίας του δαίμονα και να πορευτεί στον δρόμο που τον φωτίζει με την παρουσία Του ο Θεός (Επίσκοπος Νικόδημος, Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος). 

Τί τό κέρδος τοσούτων κρατεῖν ὅταν ἑαυτοῦ καί τῶν ἑαυτοῦ παθῶν μή δύναται περιγενέσθαι; : ποιο είναι το κέρδος, όταν κάποιος εξουσιάζει τόσους 
πολλούς και δεν μπορεί να νικήσει τον εαυτό του και τα πάθη του; (Ι. Χρυσόστομος).

Ξέρεις τι σημαίνει το πλην; Σημαίνει ότι αυτό δεν αποφασίζουν να το κάνουν όλοι οι άνθρωποι. Όπως ακριβώς και με τα ακραία αθλήματα, λίγοι ασχολούνται. Πολλοί αθλούνται στον κλασικό στίβο, όμως λίγοι είναι αυτοί που ασχολούνται με τον αιωροπτερισμό, την αναρρίχηση, την κατάδυση. Σκέψου, για παράδειγμα, τι μεγαλείο είναι να πεις επαινετικά λόγια σε μια παρέα για κάποιον, ο οποίος χθες σε κατηγόρησε (Περιοδικό Προς τη Νίκη). 

Κάποτε ένας ζητιάνος πλησίασε τον Ντοστογιέφσκι και του έτεινε το χέρι ζητώντας βοήθεια. Ψάχνοντας εκείνος τις τσέπες του, έτυχε να είναι άδειες. Τότε έσκυψε, του φίλησε το χέρι και του είπε: "Συγγνώμη, αδελφέ μου, δεν έχω τίποτε μαζί μου. Μια άλλη φορά θα σου δώσω." Και ο ζητιάνος του απάντησε: "Ευχαριστώ, το πήρα ήδη (εννοώντας την καλοσύνη του)"(Σπουδαία σκέψη).


Τῆς τέχνης ταύτης οὐκ ἐστι ἄλλη μείζων. Τί γάρ ἴσον τοῦ ρυθμίσαι ψυχήν καί διαπλάσαι νέαν διάνοιαν; Καί γάρ παντός ζωγράφου καί παντός ἀνδριαντοποιοῦ τόν ταύτην ἔχοντα τήν ἐπιστήμην ἀκριβέστερον διάκεισθαι χρή: από την τέχνη αυτή δεν υπάρχει άλλη μεγαλύτερη. Γιατί τι είναι ίσο με το να διαπαιδαγωγήσεις την ψυχή και να διαπλάσεις τη διάνοια του νέου; Γιατί πράγματι από κάθε ζωγράφο και κάθε αγαλματοποιό πρέπει να είναι προσεκτικότεροι εκείνος που ασκεί αυτήν την τέχνη, δηλαδή την τέχνη της αγωγής (Ι. Χρυσόστομος). 

Στον τόπο του δικαστηρίου των Αρχαίων Θηβών ήταν ζωγραφισμένοι οι βουλευτές με τον ηγεμόνα στο κέντρο. Όμως οι βουλευτές ήταν χωρίς χέρια και ο ηγεμόνας χωρίς μάτια! Τους ζωγράφιζαν χωρίς χέρια, για να μη δωροδοκούνται και χωρίς μάτια τον ηγεμόνα, για να μη μεροληπτεί (Περιοδικό Λυδία, τεύχος 283). 

Πάρε την απόφαση να κάνεις ό, τι χρειάζεται. Και, απαραίτητα, ολοκλήρωσε ό, τι 
αποφασίσεις (Βενιαμίν Φραγκλίνος). 

Είμαστε αγαθή γη που δέχεται τον λόγο του Θεού και καρποφορεί; Ή μήπως η καρδιά μας είναι άγονο, πετρώδες ή ακανθώδες έδαφος; Ας κοπιάσουμε, για να κάψουμε τα αγκάθια των παθών, να πετάξουμε (τα αγκάθια) της ολιγοπιστίας, των κακών συνηθειών, των αντιχριστιανικών ηθών και εθίμων και ας οργανώσουμε το χώμα της ψυχής μας ώστε να γίνουμε καλή γη (Αυγουστίνος Καντιώτης). 
Όταν εξομολογείται ο άνθρωπος, η Χάρις τον ελευθερώνει απ' τα ψυχικά τραύματα (Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)
Να εργάζεστε με εγρήγορση απλά, απαλά, χωρίς αγωνία, με χαρά και αγαλλίαση, με αγαθή διάθεση. Τότε έρχεται η θεία χάρις. Η στενοχώρια δείχνει ότι δεν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στον Χριστό (Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης).




Εάν θέλετε να δείτε το 1ο μέρος δείτε εδώ



Εάν θέλετε να δείτε το 2ο μέρος δείτε εδώ



Εάν θέλετε να δείτε το 3ο μέρος δείτε εδώ



Εάν θέλετε να δείτε το 4ο μέρος δείτε εδώ


Εάν θέλετε να δείτε το 5ο μέρος δείτε εδώ



Εάν θέλετε να δείτε το 6ο μέρος δείτε εδώ 



Εάν θέλετε να δείτε το 7ο μέρος δείτε εδώ


Εάν θέλετε να δείτε το 8ο μέρος δείτε εδώ


Εάν θέλετε να δείτε το 9ο μέρος δείτε εδώ  


Εάν θέλετε να δείτε το 10ο μέρος δείτε εδώ






    Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!



 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails