Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017

Νηστεία και χριστιανοί μέρος 3ο (τελευταίο)/Επέτειος 25ης Μαρτίου



Νηστεία και Θεία Κοινωνία
Για τους περισσότερους χριστιανούς η νηστεία συνδέεται άμεσα με την Θεία Κοινωνία. Πιστεύουν λαθεμένα πως οι μεγάλες νηστείες έχουν θεσπιστεί για την Θεία Κοινωνία. Άλλοι λένε: «Εγώ δεν κοινωνώ αν δεν νηστέψω 20 μέρες, 40 μέρες». Άλλοι αναρωτιούνται: «Δεν κράτησα όλη την νηστεία, άραγε επιτρέπεται να κοινωνήσω;» 
Κάποιοι άλλοι, έχουν
 δυσκολίες στις 
διαπροσωπικές τους σχέσεις, κρατούν μίση και κακίες, αλλά τηρούν όλες τις νηστείες και έχουν την απαίτηση να κοινωνήσουν. Όταν ο πνευματικός τους παροτρύνει να συμφιλιωθούν πρώτα με τον συνάνθρωπό τους και μετά να κοινωνήσουν, τους φαίνεται παράξενο. Δεν το 
δέχονται. «Μα γιατί, αντιτείνουν, αφού νήστεψα!». 
Μία άλλη ομάδα ανθρώπων κοινωνούν π.χ. τη Μεγάλη 
Πέμπτη κι έπειτα καταλύουν τη νηστεία. Αν τους ρωτήσει κανείς απαντούν: «Νήστεψα τρεις μέρες και κοινώνησα. Ποιός ο λόγος να συνεχίζω τη νηστεία;» Και χωρίς ενδοιασμό καταλύουν κρέας ακόμη και τη Μεγάλη Παρασκευή!
Όλ’ αυτά και άλλα πολλά δείχνουν σε πόση σύγχυση βρίσκονται οι χριστιανοί και πόση άγνοια έχουν. Η νηστεία, όπως είδαμε, έχει άλλο σκοπό. Δεν μπορούμε να την χρησιμοποιούμε ως 
πρόφαση για τη συμμετοχή μας ή όχι στη Θεία Κοινωνία. 
Αν και δεν αναφέρεται πουθενά νηστεία πριν τη Θεία Κοινωνία, έχει επικρατήσει ως ευσεβής συνήθεια, που βοηθάει στην προετοιμασία. Όμως στο στάδιο της προετοιμασίας για τη συμμετοχή μας στο μυστήριο των μυστηρίων, τη Θεία Ευχαριστία, υπάρχουν πολύ σοβαρότερα πράγματα που πρέπει να κάνει κανείς, όπως η συμφιλίωση με τους άλλους, η προσευχή, η μελέτη της Αγίας Γραφής και πνευματικών αναγνωσμάτων, η εντονότερη αγωνιστική προσπάθεια, η νηστεία της διασκέδασης, της τηλεόρασης, του θεάματος, της μουσικής, γενικά των οπτικο-ακουστικών μέσων και όλων εκείνων των κοσμικών πραγμάτων και ευκαιριών που μας προσφέρει αφειδώς η υλιστική εποχή μας, προσπαθώντας να μας εκμαυλίσει και να μας οδηγήσει μακριά από τον ζώντα Θεό. 
Βλέπουμε επομένως πως η νηστεία έχει μεγάλο πλάτος και βάθος και δεν περιορίζεται μονάχα στη χύτρα μας. Και η προετοιμασία για την Θεία Κοινωνία απαιτεί νηστεία σε πολύ περισσότερες «τροφές», ανθυγιεινές για την ψυχή μας, που αντί να την τρέφουν την ατροφούν.
ΜΕΡΕΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΟΛΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ
Κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, εκτός από τις 
Τετάρτες και Παρασκευές των παρακάτω εβδομάδων.
Η εβδομάδα μεταξύ της Κυριακής του Τελώνου και του Φαρισαίου και της Κυριακής του Ασώτου: Καταλύονται τα πάντα
Η εβδομάδα πριν από την Κυριακή της Τυρινής: Καταλύεται το τυρί, τα αβγά και το ψάρι – νηστεύουμε μόνο το κρέας
Η εβδομάδα της Διακαινησίμου: Καταλύονται τα πάντα
Η εβδομάδα μετά την Κυριακή της Πεντηκοστής: Καταλύονται τα πάντα
Οι ημέρες που μεσολαβούν μεταξύ Χριστουγέννων και Θεοφανείων (πλην της 5ης Ιανουαρίου, που είναι ημέρα ξηροφαγίας): Καταλύονται τα πάντα.
Ειδικές Ημέρες Ξηροφαγίας
Σ’ αυτές τις μέρες νηστεύουμε το κρέας, τα γαλακτερά, το ψάρι, το λάδι και το κρασί. Όταν οι γιορτές αυτές πέσουν σε Σάββατο ή Κυριακή, γίνεται κατάλυση οίνου και ελαίου.
14 Σεπτεμβρίου - Η Ύψωση του 
Τιμίου Σταυρού.
24 Δεκεμβρίου - Παραμονή Χριστουγέννων.
5 Ιανουαρίου - Παραμονή Θεοφανείων
29 Αυγούστου - Η Αποτομή της Τιμίας Κεφαλής του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου
Νηστήσιμες Περίοδοι
Νηστεία των Χριστουγέννων Από τις 15 Νοεμβρίου μέχρι τις 24 Δεκεμβρίου. Κατάλυση Ιχθύος από τις 15 Νοεμβρίου μέχρι τις 17 Δεκεμβρίου (πλην Τετάρτης και Παρασκευής).
Μεγάλη Τεσσαρακοστή Από την Καθαρή Δευτέρα μέχρι 
το Μεγάλο Σάββατο
Κατάλυση Ιχθύος στις 25 Μαρτίου – Γιορτή του Ευαγγελισμού – και την Κυριακή των Βαΐων
Νηστεία των Αγίων Αποστόλων Από την ημέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων μέχρι την παραμονή των Αγίων Πέτρου και Παύλου (28 Ιουνίου). Κατάλυση Ιχθύος (πλην Τετάρτης και Παρασκευής).
Νηστεία της Παναγίας Από την 1η Αυγούστου μέχρι τις 14 
Αυγούστου.
Κατάλυση Ιχθύος στις 6 Αυγούστου – εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.
Γιορτές που καταλύεται το ψάρι όταν η ημέρα είναι Τετάρτη ή Παρασκευή
8 Σεπτεμβρίου Η γέννηση της Θεοτόκου
14 Νοεμβρίου Του Αγίου Φιλίππου του Αποστόλου
21 Νοεμβρίου Τα Εισόδια της Θεοτόκου
7 Ιανουαρίου Του Αγ. Ιωάννου του Βαπτιστή
2 Φεβρουαρίου Η Υπαπαντή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
24 Ιουνίου Η γέννηση του Προδρόμου
29 Ιουνίου Των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου
6 Αυγούστου Η Μεταμόρφωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
15 Αυγούστου Η Κοίμηση της Θεοτόκου
Νηστεία, το αληθινό νόημα και το περιεχόμενό της, Εκδόσεις Επιστροφή)
________________________________________________


Σαν μια βροχή ήρθε σε όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας, και όλοι, και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι γραμματισμένοι και οι έμποροι, όλοι 
συμφωνήσαμε στον ίδιο σκοπό και κάναμε την επανάσταση ( Θεόδωρος 
Κολοκοτρώνης). 
Ο Βασιλιάς Όθωνας έστειλε κάποιον στον Μακρυγιάννη να τον ρωτήσει με τι ήθελε να τον ανταμείψει για τις υπηρεσίες που πρόσφερε στην Πατρίδα. Τότε αποκρίθηκε περήφανα ο στρατηγός: " Καμία χάρη ατομική δεν θέλω. Τους άλλους αγωνιστές να ανταμείψετε. Και στη διοίκηση της Πατρίδος βάλετε τίμιους και ηθικούς ανθρώπους".
Χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των εγγράφων και διακηρύξεων μέσα από τα οποία σκιρτούσε η καρδιά της φυλής μας ήταν η πίστη στον Θεό. 
"Ὁ ὕψιστος Θεός μᾶς ἐβοήθησε, καίτοι ὄχι ἰκανά προετοιμασμένους εἰς τό τοιοῦτον μέγα τῷ ὄντι ἐπιχείρημα", αναφέρει η διακήρυξη της πρώτης εθνικής συνελεύσεως των Ελλήνων, που συνήλθε στην Επίδαυρο τον Ιανουάριο του 1822. Και προσθέτει η διακήρυξη εκείνη, την οποία ο εθνικός μας ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος χαρακτηρίζει "ὡς τό κάλλιστον ἴσως ἔγγραφον ἐξ' ὅσων ποτέ ἐπί 60 ἔτη ἐξέδωκεν ἑλληνική συνέλευσις ἤ κυβέρνησις". "Εἴθε ὁ κραταιός τοῦ Υψίστου βραχίων νά ἀνυψώσῃ καί ἀρχομένους καί ἄρχοντας, τήν Ἑλλάδα ὁλόκληρον πρός τήν πάρεδρον αὐτοῦ Σοφίαν...."(Προς τη Νίκη)
Αραιές οι δάφνες· δάσος τα Μεσολόγγια! Όλοι τους Έλληνες με την απόφαση της μυρσίνης. Κι η Νίκη άπτερη γονάτισε πάνω στους τάφους. Παλιγγενεσία! (Ανδρέα Κάλβου, Ωδή εις τον Ιερόν Λόχον).
Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 

 







Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

Νηστεία και χριστιανοί μέρος 2ο





δ. Η νηστεία δεν νοείται μόνον ως αλλαγή φαγητού. Χρειάζεται να γίνει νηστεία και στην ποιότητα, αλλά και στην ποσότητα. Λένε οι άγιοι της εκκλησίας μας: «Ο τό βραδυφαγσαι τοτο μόνον νηστεία στίν, λλά καί τό βραχυφαγσαι καί τό μή ποικιλοφαγσαι». Η τροφή πρέπει νάναι μετρημένη. Και προπάντων όχι πολυδάπανες νηστίσιμες ποικιλίες που είναι παρωδία και εμπαιγμός της νηστείας.

ε. Η σωματική νηστεία χρειάζεται να συνοδοιπορεί με την πνευματική νηστεία. Π.χ. δεν έχει νόημα να απέχουμε από κάποιες τροφές και από την άλλη να επιβουλευόμαστε το συνάνθρωπό μας. Λέει ένας άγιος άσκητής. «Καλύτερα να φας κρέας και να πιεις κρασί, παρά να φας τις σάρκες των αδελφών σου με τους ψιθύρους και την κατάκριση».
Η νηστεία, ακόμη χάνει το νόημά της όταν χωριστεί από την αγάπη. Πολλοί άνθρωποι νηστεύουν με επιμέλεια, τηρούν κατά γράμμα το τυπικό της νηστείας, αλλά στην καρδιά τους φωλιάζει το μίσος για τον αδελφό τους, δεν του λένε ούτε μία «καλημέρα» και αυτό συνήθως για ασήμαντες αφορμές. Αυτή η νηστεία είναι άχρηστη.

στ. Υπάρχει και η κοινωνική διάσταση της νηστείας, κάτι που σήμερα λησμονούμε. Όπως τονίζουν οι άγιοι της εκκλησίας μας, η νηστεία θα πρέπει να συνδυάζεται με την ελεημοσύνη. Ο πιστός χρειάζεται να κόβει κάτι από τον έαυτό του και να το προσφέρει σε κάποιον που το έχει ανάγκη. Είναι, δηλαδή, μία κίνηση αγάπης. Σήμερα αυτή τη διάσταση την ξεχνούμε και η νηστεία καταντάει πολλές φορές, αλλαγή φαγητού. Και μάλιστα πολυέξοδου.
ζ. Η αληθινή νηστεία είναι έκφραση ειλικρινούς μετάνοιας. Χωρίς τη μετάνοια η νηστεία είναι ανάπηρη. Όχι μόνο δεν μας ωφελεί, αλλά μπορεί να μας παραπλανήσει και να μας δημιουργήσει την ψευδαίσθηση της πνευματικής αυτάρκειας. Μας το υπογραμμίζει τόσο καθαρά ο Θεός με το στόμα του προφήτη Ησαΐα. 
Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο φλογερός προφήτης εξ ονόματος του Θεού είναι πολύ σκληρή αλλά και αφυπνιστική. (Ησ. 58,2-7): «Απαιτούν από μένα δίκαιη κρίση, θέλουν να με πλησιάσουν. Λένε όμως, “για ποιό λόγο να κάνουμε νηστεία, αφού εσύ δεν το βλέπεις; Και γιατί να ταλαιπωρούμαστε, αφού εσύ σ’ αυτό δε δίνεις προσοχή; ”». Κι ο Κύριος απαντάει: Εσείς τη μέρα που νηστεύετε παλεύετε για τα συμφέροντά σας, και βασανίζετε όλους αυτούς που σας δουλεύουν. 
Νηστεύετε και ταυτόχρονα μαλώνετε και φιλονικείτε, χτυπάτε ο ένας τον άλλο με γροθιές. Μ’ αυτό τον τρόπο που νηστεύετε, δεν πρόκειται να εισακουστεί η προσευχή σας. Η νηστεία όπως εγώ την θέλω, δεν είναι να κακουχείστε για μία μέρα, και το κεφάλι κάτω να το σκύβετε, καθώς το βούρλο, με ρούχα πένθιμα να κάθεστε στη στάχτη. 
Νηστεία το λέτε εσείς αυτό, μέρα αρεστή σ’ εμένα, τον Κύριο; Η νηστεία που θέλω εγώ είναι ετούτη: Να σπάτε των αδικημένων τα δεσμά, να λύνετε τα φορτία που τους βαραίνουν, τους καταπιεσμένους ν’ απελευθερώνετε και να συντρίβετε κάθε ζυγό. 
Νηστεία είναι με τον πεινασμένο το ψωμί σας να μοιράζεστε, τον άστεγο να φέρνετε στο σπίτι, αν κάποιον βλέπετε γυμνόν με ρούχα να τον ντύνετε και την βοήθεια στο συνάνθρωπό σας να μην την αρνιέστε». Αυτό ακριβώς το πνεύμα εκφράζουν και τα τροπάρια που ακούμε τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή.
«Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν, εύάρεστον τ Κυρί. ληθής νηστεία, τν κακν λλοτρίωσις, έγκράτεια γλώσσης, θυμο ποχή, πιθυμιν χωρισμός, καταλαλις, ψεύδους καί πιορκίας, τούτων νδεια, νηστεία στίν, ληθής και εύπρόσδεκτος».«Νηστείαν, οκ ποχήν βρωμάτων μόνον τελέσωμεν, λλά παντός λικού πάθους λλοτρίωσιν, να τήν καθ’ μν τυρρανοσαν, σάρκα δουλώσαντες, ξιοι γενώμεθα τς τού Ἀμνο μεταλήψεως…».
«Νηστεύoντες δελφοί σωματικς, νηστεύσωμεν καί πνευματικς, λύσωμεν πάντα σύνδεσμον δικίας, διαρρήξωμεν στραγγαλιάς βίαιων συναλλαγμάτων, πσαν συγγραφήν δικον διασπάσωμεν, δώσωμεν πεινσιν ρτον, και πτωχούς στέγους εσαγάγωμεν είς οκους, να λάβωμεν παρά το Χριστο το Θεο, το μέγα λεος».
…Κι επειδή τα πνευματικά οφέλη από τη νηστεία είναι μεγάλα, επόμενο είναι ο διάβολος να φέρνει στο δρόμο μας εμπόδια και προφάσεις για να μας αποτρέψει. Κι αν δεν τα καταφέρει θα προσπαθήσει να καταστρέψει την προσπάθειά μας είτε με την τυποποίηση της νηστείας, είτε με την υπερηφάνεια, κατά το παράδειγμα του Φαρισαίου. Αναφέρουμε μερικά εμπόδια και προφάσεις, ή ενστάσεις και απορίες πάνω στο θέμα της νηστείας. 
α) Πολλοί επικαλούνται την «ανθρώπινη αδυναμία». «Η νηστεία είναι δύσκολη», διατείνονται. Και παραιτούνται από κάθε προσπάθεια. Λησμονούν όμως πως η χριστιανική ζωή είναι ένας συνεχής και αδιάκοπος αγώνας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Χριστός τονίζει πως για να μπει κανείς στη βασιλεία του Θεού απαιτείται «βία». «Η βασιλεία τού Θεού βιάζεται και οι βιασταί αρπάζουσιν αυτήν». 
Και αυτό ισχύει όχι μόνον για τη νηστεία, αλλά και για όλες τις άλλες «ανθρώπινες αδυναμίες», όπως θέλουμε να αποκαλούμε τα πάθη και τις αμαρτίες μας, σα μία προσπάθεια να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα και να κατασιγάσουμε (μάταια όμως) τη συνείδησή μας. 
Η χριστιανική ζωή είναι «κόπος», καθώς τονίζουν οι πατέρες. Αγώνας σκληρός, με βία, «και μή θελούσης της καρδιάς». Γι’ αυτό και όπως υπογραμμίζει ο Αββάς Ισαάκ ο Σύρος, «ουδείς ανήλθεν εις τον ουρανόν μετά ανέσεως». Το πνεύμα της εποχής μας με τις απίστευτες ανέσεις που μας προσφέρει, στέκεται στους αντίποδες της ασκητικής ζωής που προτείνει η εκκλησία. Η νηστεία θεωρείται άχρηστη, ίσως και ανόητη. Γι’ αυτό και απαιτείται από το σημερινό χριστιανό περισσότερη εγρήγορση και αγωνιστική διάθεση.
β) «Η νηστεία δεν είναι τίποτα. Άλλα ζητάει ο Θεός, καθαρή καρδία κ.λπ.». Είναι μία εύκολη και φτηνή δικαιολογία. Προέρχεται από ανθρώπους που βλέπουν την πίστη και την χριστιανική ζωή εντελώς επιφανειακά και αποσπασματικά.
Κόβουν το Ευαγγέλιο στα μέτρα τους και το προσαρμόζουν στις δικές τους αντιλήψεις. Αναρωτιέται όμως κανείς, αν οι άνθρωποι αυτοί γνωρίζουν τόσο καλά το θέλημα του Θεού, περισσότερο και από τους αγίους που μίλησαν για τη νηστεία, ή αν διαθέτουν τόσο «καθαρή καρδιά» και δεν έχουν ανάγκη της νηστείας!
γ) «Έχω βαρύ επάγγελμα» ή «είμαι άρρωστος δεν επιτρέπεται να νηστεύω». Ως ένα σημείο είναι εύλογες ενστάσεις, αλλά τις περισσότερες φορές είναι όμορφες δικαιολογίες. Πολλές φορές οι αρρώστειες είναι ψευτοαρρώστειες και μεγαλοποιούνται. Η εκκλησία αυτές τις περιπτώσεις, όταν δεν είναι προφάσεις εν αμαρτίαις, τις βλέπει με συμπάθεια και οικονομία. 
Άλλωστε, όπως τονίσαμε, η νηστεία δεν είναι «σωματοκτόνος», αλλά «παθοκτόνος». Δεν θα ήταν όμως καθόλου ανεπίκαιρο να σημειώσουμε ότι η ιατρική επιστήμη σήμερα υπογραμμίζει την αξία της νηστείας στην διατήρηση της υγείας. 
Οι πιο βασικές αιτίες ορισμένων ασθενειών που οδηγούν στην αναπηρία ή στο θάνατο (π.χ. καρδιαγγειακές παθήσεις, καρκίνος κ.λπ.) προέρχονται από το ότι οι «πολιτισμένοι» λαοί των πλουσίων χωρών δεν τρώνε για να συντηρηθούν, αλλά μέχρι πλήρους κορεσμού. 
Κινδυνεύουν από την υπερκατανάλωση ζωικών τροφών. Δηλαδή, από την απόρριψη της νηστείας. Δεν είναι τυχαίο που οι πλέον σοβαροί επιστήμονές στέκονται σήμερα με θαυμασμό στη σοφία των αγίων Πατέρων, που μίλησαν για τη νηστεία και θέσπισαν τις περιόδους νηστείας. 
Έλεγε ένας διάσημος Αμερικανός γιατρός: «Η καλύτερη αγωγή κατά της χοληστερίνης και κατά συνέπεια των καρδιαγγειακών παθήσεων, είναι η ακριβής τήρηση της νηστείας της Ορθόδοξης Εκκλησίας!» Αλλά και πάλι οι άνθρωποι σήμερα δέχονται μέν τις σοβαρές αυτές επισημάνσεις των επιστημόνων, απορρίπτουν όμως τη νηστεία της εκκλησίας, για να μην χαρακτηριστούν οπισθοδρομικοί ή συντηρητικοί και την αντικαθιστούν με τη «δίαιτα» ή τα «κέντρα αδυνατίσματος».
Παρ’ όλ’ αυτά και πάλι θα πρέπει να το ξανατονίσουμε ότι η νηστεία δεν μπορεί να ταυτίζεται με την νεομοδίτικη δίαιτα «που κάνει καλό στην ύγεία». Είναι κυρίως στάδιο πνευματικού αγώνα.

δ) «Γιατί την εβδομάδα της Τυρινής επιτρέπονται τα γαλακτοκομικά προϊόντα και όχι το κρέας, επιτρέπονται τα αυγά και όχι το κοτόπουλο; Ή γιατί τη Μ. Τεσσαρακοστή δεν τρώμε ψάρια και τρώμε τα θαλασσινά και το χαβιάρι, ή στην ξηροφαγία τρώμε ελιές και όχι λάδι;»
Είναι μία συνηθισμένη απορία και ένσταση, όμως για την εκκλησία υπάρχουν άλλα κριτήρια: Η θρεπτική αξία, η γευστική, η ποσότητα, η ποιότητα. Εύστοχη απάντηση στο ερώτημα δίνει ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος. Γράφει σ’ ένα γιατρό: 
«Κατηγορείς τον φίλο σου επειδή την εβδομάδα της Τυρινής τρώγει αυγά δεν τρώγει όμως την κότταν που γεννά τα αυγά… Αλλά ποια σύγκρισις ημπορεί να γίνει μεταξύ του αυγού, που δεν είναι ζώο και της κόττας, που είναι ζώον; Το αυγό είναι πολύ κατώτερον από την όρνιθα. Και ως απόδειξη επικαλούμαι την ιδικήν σας γνώμην, δηλαδή την γνώμην των ιατρών. Εις όσους είναι άρρωστοι και αρχίζουν να εισέρχονται εις το στάδιον της αναρρώσεως ορίζετε ως τροφή τα μικρά και τρυφερά κοτόπουλα και όχι μίαν μεστωμένην όρνιθα.
Διά ποιον λόγον το κάμνετε αυτό; Διότι, λέγετε, το παχύ και λιπαρόν φαγητόν θα βλάψει αυτόν που τώρα αρχίζει να συνέρχεται από την ασθένειά του, επειδή ο στόμαχός του δεν έχει ακόμη την δύναμιν να δεχθή και να χωνέψει βαρείας τροφάς.
Αφού λοιπόν υπάρχει διαφορά μεταξύ μικρού κοτόπουλου και μεγάλης κότας και το κοτόπουλον είναι ως τροφή, πολύ κατώτερον εις δύναμιν από την κόταν και ουδείς γιατρός είπε ποτέ ότι αυγό, κοτόπουλον, κότα είναι όμοια τροφή και έξ ίσου κατάλληλος διά τους ασθενείς, δεν είναι φανερόν ότι ανοήτως μας κατηγορούν διατί τρώγομεν αυγά και όχι όρνιθας;… Μας κατηγορούν ακόμη διατί τρώγομεν ελαίας, όχι όμως και έλαιον, ενώ μέσα εις τας ελαίας υπάρχει έλαιον. Αλλά και μέσα εις τα σταφύλια υπάρχει οίνος. Όσα όμως σταφύλια και αν φάγωμεν δεν πρόκειται να μεθύσωμεν, το πολύ – πολύ να βαρυστομαχιάσωμεν…».
Άλλωστε οι ελιές αποτελούν ξηροφαγία. Τρώγονται, δηλαδή, ως καρπός με ψωμί και ξηρούς καρπούς σε περίοδο αυστηράς νηστείας, ενώ το λάδι αφορά τα φαγητά -πολυάριθμα και νοστιμότατα- που παρασκευάζονται με το λάδι. Για τα πανάκριβα θαλασσινά και το χαβιάρι δεν θα μπορούσε κανείς να κάνει λόγο. Αποτελούν παρωδία νηστείας.

(Η Νηστεία, το αληθινό νόημα και το περιεχόμενό της, Εκδόσεις Επιστροφή) 

συνεχίζεται...


Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα! 




 
Related Posts with Thumbnails