Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2018

Φράσεις για προβληματισμό 12ο μερος


Μυστήριο ο χρόνος. Αυτός ο μυστηριώδης και φευγαλέος χρόνος εδώ στη γη είναι άθληση και άσκηση για την αιωνιότητα. Από εδώ ο πιστός χριστιανός γίνεται τέκνο του φωτός, συμπολίτης των Αγίων και οικείος του Θεού, μέλος του Σώματος του Χριστού. Αγωνίζεται να μορφωθεί ο Χριστός μέσα του, να καρποφορεί στην καρδιά του ο λόγος του Θεού (Σωτήρ, 2102/1.1.2015).
Η πόρτα της ευκαιρίας δεν είναι ποτέ κλειδωμένη. Λίγοι όμως την ανοίγουν και μπαίνουν μέσα, επειδή οι περισσότεροι φοβούνται να πιάσουν και να γυρίσουν το πόμολο (Προς τη Νίκη, τεύχος 732). 

Καλός ὁ νόμος, ἐάν τις αὐτῷ νομίμως χρῆται: ο νόμος είναι καλός, εάν τον χρησιμοποιεί κάποιος σύμφωνα με τον σκοπό που έχει (Ά Τιμ. α’, 8).

Δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται: ο νόμος δεν ορίστηκε, ούτε είναι αναγκαίος για τον δίκαιο (Ά Τιμ. α’, 9).

Η γη δεν παράγει τους καρπούς, για να τους δεσμεύσει και να τους κρατήσει, με σκοπό να τους απολαύσει η ίδια. Τους προσφέρει για τη δική μας εξυπηρέτηση. Για να τραφούμε και να κρατηθούμε στη ζωή. Τα δένδρα, τα φυτά, τα ζώα παράγουν τα αγαθά τους, τα βάζουν διακριτικά στη διάθεσή μας. Μόνο ο άνθρωπος επινόησε την αχόρταγη αποθήκευση των υλικών αγαθών. Πέφτει στην πλεονεξία κι αφοσιώνεται στον πλούτο του, που θα έπρεπε να είναι μονάχα υπηρέτης του (Σπουδαία σκέψη).

«Πῶς δύσκολόν ἐστι τοὺς πεποιθότας ἐπὶ χρήμασιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν: πόσο δύσκολο είναι να μπει στη βασιλεία του Θεού εκείνος που έχει στηρίξει την πεποίθησή του στα χρήματα, και εξαρτά τη συντήρησή του και την ευτυχία του μόνο απ’ αυτά (Κατά Μάρκον, ι, 24).

Πήρε όλο τον πόνο στα χέρια Του, για ν’ απαλύνει τον πόνο μας, κι εμείς -αυτό ήταν το «ευχαριστώ» μας- του προσθέσαμε κι αλλά καρφιά κι άλλο πόνο. Μνημείο μικρότητας ανθρώπινης συμπεριφοράς αποτελεί η συμπεριφορά μας απέναντι στον Λυτρωτή μας (Χρήστος Μπίντας, Νάουσα).

Κάθε πράγμα κοντά σου να έχει τη θέση του (Βενιαμίν Φραγκλίνος). 
Ο Κύριος εικονίζει την ευφροσύνη της βασιλείας του με την παραβολή του Δείπνου. Οι άνθρωποι που αρνήθηκαν να μετάσχουν δεν είναι άσωτοι, που έφυγαν μακριά και σκόρπισαν τον πατρικό πλούτο. Δεν είναι Φαρισαίοι που έστησαν τον εαυτό τους είδωλο και έχασαν το πρόσωπο του Θεού. 
Οι άνθρωποι μπλοκαρίστηκαν στην καθημερινότητα: Ιδιοκτησία: «ἀγρὸν ἠγόρασα, », Το καθημερινό έργο: «ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά», Οικογενειακή απασχόληση: «γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν». Νεκρώθηκε το πνευματικό τους αισθητήριο και έσβησε η λαχτάρα τους για επικοινωνία με τον αιώνιο Θεό (Μητροπολίτης  Αττικής και Μεγαρίδος, Νικόδημος).

Ο Κύριος, μόλις αντικρίζει την κουβάρι άσεμνη γυναίκα που «ἦν συγκύπτουσα καί μή δυναμένη ἀνακύψαι εἰς τό παντελές», στυλώνει το θεϊκό βλέμμα καταπάνω της και της λέει: «γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου (Λουκά ιγ, 12)». Δεκαοχτώ χρόνια σκυμμένη, λύθηκε μονομιάς και στάθηκε ολόρθη στα πόδια της. Ακτινοβόλησε την ευτυχία της και την ευγνώμονα διάθεσή της. Ας εναποθέτουμε τον πόνο μας και την ασθένειάς μας στον Άγιο Θεό, που είναι όλος αγάπη και θα ανταποκριθείς την εκπλήρωση των πόθων μας (Σκέψη ιεράρχη).

Ο πλούσιος καθισμένος στον πλούτο του. Κόσμος κλειστός, χωρίς κεραίες ανθρωπιάς, που να έχουν επαφή με τη γύρω πραγματικότητα. Δεν αφήνουν να φτάσουν στην καρδιά οι κραυγές του πόνου, ούτε και αυτού του φτωχού Λάζαρου που είναι δίπλα του. Ο ατομισμός και η εγωπάθεια του έχει στενέψει τους ορίζοντες. Πόσο ευτυχισμένος θα ήταν αν άνοιγε την καρδιά του στις κραυγές των πονεμένων και φτωχών! Θα συναντούσε τον Θεό και τον άνθρωπο, τον συνάνθρωπό του ( Σπουδαία σκέψη).

Δι’ ὑμᾶς ἐπτώχευσε πλούσιος ὤν, ἵνα ὑμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσητε (Β Κορινθίους, η, 9): Φτώχεια... Φτώχεια... Ναι, από σένα πρέπει ν’ αρχίσουμε. Μετά έρχεται η Βασιλική οδός της αγιότητας, της αγάπης και της ελεημοσύνης. Κι ο Ιησούς γεννήθηκε στη φτώχεια. Ο Θεός σαρκώθηκε... (A. Degallier, μετάφραση Κώστα και Εριέττας Διαμαντοπούλου).

Ὁρᾶτε καί φυλάσσεσθε ἀπό πάσης πλεονεξίας- ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινί ἡ ζωή αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ: να προσέχετε και να προφυλάγεσθε από κάθε είδος πλεονεξίας. Η πλεονεξία δεν μπορεί καθόλου να κάνει τη ζωη σας άνετη και χαρούμενη. 
Διότι η ζωή του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα περίσσια πλούτη του και δεν διατηρείται από τα υπάρχοντά του. Τα πολλά πλούτη του δεν μπορούν να του εξασφαλίσουν τη μακροζωία και την ευχάριστη ζωή ( Σπουδαία σκέψη από το Κατά Λουκάν, ιβ, 15). 
Μη δίνεις σημασία στον εαυτό σου, ούτε να επιδιώκεις με κάθε τρόπο ό, τι θεωρείται αγαθό για τη σάρκα, δηλαδή υγεία, ομορφιά, ηδονικές απολαύσεις, μακροζωία, ούτε να θαυμάζεις τα χρήματα και τη δόξα και την εξουσία, ούτε όσα εξυπηρετούν την πρόσκαιρη ζωη σου. Αλλά πρόσεχε τον εαυτό σου, δηλαδή την ψυχή σου. Αυτήν στόλιζε και αυτήν φρόντιζε, ώστε με την προσοχή να κατορθώσεις να την απαλλάξεις από όλη τη βρωμιά που επικάθισε επάνω της από την κακία,  να καθαριστεί όλο το αίσχος της κακίας και να την κοσμείς και να τη φαιδρύνεις με την ομορφιά της αρετής (Μέγας Βασίλειος).

Ο Κύριος μπροστά στον άσημο και τυφλό επαίτη...Και ο τυφλός περιφρονημένος και βαθιά πικραμένος άνθρωπος μπροστά στον σαρκωμένο Υιο του Θεού, κραυγάζει μέσα απ’ το απύθμενο ηφαίστειο του πόνου του. Και η σαρκωμένη ΑΓΑΠΗ, ο Κύριος Ιησούς, στέκεται ν’ ακούσει τον στεναγμό και την κραυγή του: «σταθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχθῆναι πρὸς αὐτόν. ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησεν αὐτὸν λέγων· τί σοι θέλεις ποιήσω; ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω. καὶ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἀνάβλεψον· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε (Κατά Λουκάν, ιη, 40, 42)».

Μια κουκουβάγια- τέλεια εγωίστρια- απ’ όλα τα πουλιά ήταν φευγάτη. Όλα τους παίρνανε ύφος κρύο, θλιβερό, όταν αντάμωναν μαζί της. Σ’ ένα τρυγόνι ευαίσθητο μια μέρα την έκπληξή της διηγήθηκε, κι αυτό της αποκρίθηκε: «το λάθος είναι όλο δικό σου• αγάπα, για να σ’ αγαπούν» (De Fulvy).

Όταν ο Μαρξ αντιμετώπιζε κάποιον χοντροκέφαλο συνομιλητή, του έλεγε σαρκαστικά: «Άντε, παιδί μου, να μάθεις Αρχαία ελληνικά κι έλα έπειτα να μιλάς» (Σαράντος Καργάκος, στο περιοδικό Ενοριακή Ευλογία).

Οι ασθένειες μας βγάζουν σε καλό, όταν τις υπομένουμε αγόγγυστα, παρακαλώντας τον Θεό να μας συγχωρήσει τις αμαρτίες και δοξάζοντας το όνομά Του. Η μεγάλη λύπη και η στενοχώρια δεν είναι από τον Θεό, είναι παγίδα του διαβολου (Σπουδαία σκέψη).

Άρχιζε με όρεξη το καθετί. Μια δυναμική αρχή εξασφαλίζει την καλή συνέχεια. Κάνε οικονομία χρόνου και δυνάμεων. Προγραμμάτισε όσα έχεις να κανείς καθημερινά. Αν κάπου δυσκολευτείς περισσότερο, μην παραιτείσαι. Κερδίζουν αυτοί που αρνούνται να παραιτηθούν από την προσπάθεια (Προς τη Νίκη, τεύχος 739).

Δεν πρέπει να πολεμάτε τα παιδιά σας, αλλά τον σατανά που πολεμά τα παιδιά σας. Να τους λέτε λίγα λόγια και να κάνετε πολλή προσευχή. Η προσευχή κάνει θαύματα. Δεν πρέπει η μητέρα να αρκείται στο αισθητό χάδι στο παιδί της, αλλά να ασκείται στο πνευματικό χάδι της προσευχής (Άγιος Πορφύριος).

Μη χάνεις τον καιρό σου, κάνε πάντοτε κάτι ωφέλιμο (Βενιαμίν Φραγκλίνος).

Όταν έρθει μέσα μας ο Χριστός, τότε ζούμε μόνο το καλό, την αγάπη για όλο τον κόσμο. Το κακό, η αμαρτία, το μίσος εξαφανίζονται μόνα τους. Δεν μπορούν, δεν έχουν θέση να μείνουν. (Άγιος Πορφύριος).

Γιατί να κυνηγάμε τα σκοτάδια; Να, θα ανάψουμε το φως και τα σκοτάδια θα φύγουν μόνα τους. Θα αφήσουμε να κατοικήσει σ’ όλη την ψυχή μας ο Χριστός και τα δαιμόνια θα φύγουν μόνα τους (Άγιος Πορφύριος).

Στην ψυχή που όλος ο χώρος της είναι κατειλημμένος από τον Χριστό, δεν μπορεί να μπει και να κατοικήσει ο διάβολος, όσο κι αν προσπαθήσει, διότι δεν χωράει, δεν υπάρχει κενή θέση γι’ αυτόν (Σπουδαία σκέψη).

Να μην ενδιαφέρεσαι αν σε αγαπούν, αλλά αν εσύ αγαπάς τον Χριστό και τους ανθρώπους, μόνο έτσι γεμίζει η ψυχή (Σπουδαία σκέψη).

Αν θέλεις να παρακαλέσεις κάποιον άνθρωπο, λες: «Δώσε μου αυτό που σου ζητώ;» Αυτό δεν είναι αλαζονεία; Γι’ αυτό η προσευχή πρέπει να αρχίζει με δοξολογία στον Παντοδύναμο Θεό. Ακολουθεί η δέηση. Δεν πρέπει να ζητάς σαν τον πεινασμένο που περιμένει τροφή (Αγίου Αμβροσίου, Τα μυστήρια ).



Εάν θέλετε να δείτε το 1ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 2ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 3ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 4ο μέρος δείτε εδώ
Εάν θέλετε να δείτε το 5ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 6ο μέρος δείτε εδώ 

Εάν θέλετε να δείτε το 7ο μέρος δείτε εδώ
Εάν θέλετε να δείτε το 8ο μέρος δείτε εδώ
Εάν θέλετε να δείτε το 9ο μέρος δείτε εδώ 
Εάν θέλετε να δείτε το 10ο μέρος δείτε εδώ

Εάν θέλετε να δείτε το 11ο μέρος δείτε εδώ 





    Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails