Η παιδεία είναι εκ φύσεως λιμάνι-καταφύγιο- για όλους τους ανθρώπους (Μένανδρος)--Το πιο σημαντικό είναι να μη σταματάς ποτέ να ρωτάς. Η περιέργεια έχει το δικό της λόγο ύπαρξης (Άλμπερτ Αϊνστάιν)--Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη (Γ. Ρίτσος)--Τα εμπόδια δεν με πτοούν: καθένα από αυτά ενδυναμώνει τη θέληση για το ξεπέρασμά του (Λεονάρντο ντα Βίντσι)--Η πεμπτουσία της γνώσης είναι όταν την έχεις να την εφαρμόζεις κι όταν δεν την έχεις να ομολογείς την άγνοιά σου (Κομφούκιος) --Όλοι σκέπτονται να αλλάξουν τον κόσμο και κανείς τον εαυτό του (Λέων Τολστόι) --Ό, τι επαναλαμβάνουμε μας καθορίζει (Αριστοτέλης) --Δεν αγαπούν αυτοί που δεν δείχνουν την αγάπη τους (Σαίξπηρ) --Η αρετή είναι μια κατάσταση πολέμου και για να ζήσουμε μ' αυτήν πρέπει να πολεμάμε με τον εαυτό μας (Ζαν Ζακ Ρουσσώ) --Ό,τι είναι η γλυπτική για ένα κομμάτι μάρμαρο, είναι και η μόρφωση για την ψυχή (Τζότζεφ Άντισον) --Ο μέτριος δάσκαλος λέει. Ο καλός δάσκαλος εξηγεί. Ο ανώτερος δάσκαλος επιδεικνύει. Ο μεγάλος δάσκαλος εμπνέει (Γουίλιαμ Άρθουρ Γουόρντ)--Ο αληθινά σοφός δάσκαλος δεν σε προσκαλεί στον οίκο της σοφίας του, αλλά σε οδηγεί στο κατώφλι του δικού σου πνεύματος (Χαλίλ Γκιμπράν)



Δευτέρα 8 Μαΐου 2017

Φράσεις για προβληματισμό 5ο μέρος



Μόνο η χριστιανική πίστη θα σώσει την Ευρώπη, μόνο αυτή θα βοηθήσει στη δημιουργία ενός νέου πολιτισμού. Δεν πιστεύω ότι ο πολιτισμός της Ευρώπης θα μπορούσε να επιβιώσει ύστερα από μια ολοκληρωτική καταστροφή της χριστιανικής πίστεως. Αν ο Χριστιανισμός εξαφανισθεί μια μέρα, ολόκληρος ο πολιτισμός μας θα εξαφανισθεί (Τ. S. Elliot, Άγγλος ποιητής).
Έλληνα, όπου κι αν γυρίσω τη σκέψη μου, όπου κι αν στρέψω την ψυχή μου, 
μπροστά μου σε βρίσκω. Τέχνη λαχταρώ, ποίηση, θέατρο, επιστήμη, φιλοσοφία, αρχιτεκτονική, ιατρική, δημοκρατία, ισονομία, ισοπολιτεία, ό, τι κι αν αναζητώ μπροστάρης είσαι συ κι αξεπέραστος (Σίλλερ).
Οὐκ ἀφίησιν ἀνθρώπους εἶναι τούς ἀνθρώπους τό 
χρυσίον, ἀλλά θηρία καί 
δαίμονας: ο χρυσός ( η φιλοχρηματία) δεν αφήνει 
τους ανθρώπους να είναι άνθρωποι, αλλά η δίψα 
του χρήματος τους μεταβάλλει σε θηρία και δαίμονες (Ιωάννης Χρυσοστομος).
Η Εκκλησία έχει τον Σταυρό καθημερινό της μελέτημα. Ορισμένες όμως φορές τον παίρνει και τον στήνει μπροστά στα μάτια των παιδιών της: την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως τον προβάλλει ανάμεσα σε λουλούδια, για να τονώσει εκείνους που αθλούν στο στάδιο των Αγίων αρετών του Χριστού. Την Μ. Παρασκευή τον προσκυνά, υπενθυμίζοντάς μας πως επάνω του έπαθε ο Θεάνθρωπος για τη σωτηρία του 
κόσμου. 
Στις 14 Σεπτεμβρίου τον υψώνει θριαμβευτικά ανάμεσα σε βασιλικούς, για να μας υπομνήσει την ανεύρεσης και ύψωσή του (14 Σεπτεμβρίου 327) από την Αγία Ελένη και την επιστροφή του από τα χέρια των άπιστων και τη 
θριαμβευτική ύψωσή του ( για δεύτερη φορά στις 14 Σεπτεμβρίου 628) από τον Βυζαντινό 
αυτοκράτορα Ηράκλειο στον λόφο του μαρτυρίου, τον Γολγοθά.
Μολονότι είμαστε βέβαιοι για τη νίκη των όπλων μας, προτιμάμε να συνάψουμε ειρήνη, γιατί πιστεύουμε ότι ο νικητής ζει κάκιστα εξαιτίας των δακρύων που χύνουν οι ηττημένοι. Αυτό υποστήριξε ο πρέσβυς του τροπαιούχου Ιουστινιανού,
 Ιωάννης Πατρίκιος, εμπρός στον Πέρση βασιλιά Χοσρόη (Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, Γιατί το Βυζάντιο).
Ένας ανθρωπολόγος 
πρότεινε στα παιδιά μιας αφρικανικής φυλής ένα παιχνίδι: Τοποθέτησε ένα καλάθι φρούτα σε ένα δέντρο και είπε στα παιδιά ότι όποιο απ' αυτά φτάσει πρώτο στο καλάθι, θα πάρει όλα τα φρούτα. Όταν τους έδωσε το σύνθημα για να τρέξουν, τα παιδιά πιάστηκαν χέρι-χέρι και ξεκίνησαν να τρέχουν όλα μαζί. Ύστερα κάθισαν σ' έναν κύκλο, για να φάνε τα φρούτα! Όταν τα ρώτησε γιατί το έκαναν αυτό, του είπαν: "Δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι αν έστω ένας από μας είναι στενοχωρημένος". 
Ένας περιηγητής περνούσε μια Κυριακή από μια περιοχή ανθρακωρυχείων και είδε τους γύρω κάμπους γεμάτους μουλάρια. Ρώτησε τότε ένα παιδί πώς βρέθηκαν εκεί όλα αυτά τα ζώα και το παιδί του απάντησε: τα ζώα αυτά δουλεύουν κάτω στις στοές όλη την εβδομάδα και τα ανεβάζουν κάθε Κυριακή, έξω στο φως του ήλιου, για να μην τυφλωθούν(Περιοδικό Λυδία, τεύχος 137).
Χριστός ἔπαθεν ὑπέρ ἡμῶν: Αυτός έπαθε για χάρη μας και για τη σωτηρία μας. Εμείς ως αμαρτωλοί έπρεπε να τιμωρηθούμε. Η συνεχής μετάνοια μας, η επανόρθωση και η πρόληψη ας αποτελούν μικρό δείγμα ευγνωμοσύνης προς τον Σταυρωθέντα Κύριο Ιησού Χριστό (Α' Πέτρου, Β, 21, Σκέψη ιεράρχη).
Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ 
φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν: η μελέτη του νόμου του Θεού δίνει γνώσεις, για να αξιολογηθεί ο θησαυρός, αλλά προσφέρει και δυνάμεις, για να κρατηθεί (Α' Τιμοθ. δ', 15, Σκέψη ιεράρχη)
Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω (Ιωανν. ε, 7): το παράπονο της καρδιάς που αντικρίζει γύρω ένα πλήθος, μα που δεν αισθάνεται την παραμικρή παρουσία. Όταν αναζητάει κανείς τη συμπαράσταση μόνο από τους ανθρώπους, βυθίζεται γρἠγορα στην απογοήτευση. Όταν διακρίνει τα βήματα του Κυρίου, που περπατάει πλάι του, απολαμβάνει το πρόσωπο του Λυτρωτή και δοκιμάζει την ποιότητα της θεϊκής παρουσίας. Να Τον αναζητούμε (Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος, Νικόδημος). 
Η αμαρτία είναι μια πραγματικότητα που στραπατσάρει την ανθρώπινη ύπαρξη,που μας παραδίνει στον θάνατο. Αν κάτι πρέπει να το λαχταρήσουμε πολύ και να το επιδιώξουμε χωρίς καμιά αναβολή, είναι να ακούσουμε: ''τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου", από μια καρδιά γεμάτη συντριβή και μετάνοια (Μάρκου, β, 5, Σκέψη ιεράρχη). 
“...καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ὑμῶν γενέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος (Κατά Μάρκον, ι, 44): οποίος από σας θέλει να γίνει πρώτος, πρέπει να γίνει δούλος όλων ασκώντας με κάθε ταπεινοφροσύνη την αγάπη. Ο ίδιος ο Κύριος έδωσε το υποδειγμα "Ὁ λίμνας καὶ πηγὰς καὶ θαλάσσας ποιήσας, ταπείνωσιν ἡμᾶς ἐκπαιδεύων ἀρίστην, λεντὶῳ ζωννύμενος ὑπερβολῇ εὐσπλαγχνίας καὶ ὑψῶν ἡμᾶς ἀπὸ βαράθρων κακίας, ὁ μόνος φιλάνθρωπος". Αν αφομοιώσουμε αυτό το υπόδειγμα, θα δούμε καινούργια σχέση να μας δένει με τους αδελφούς μας (Σκέψη ιεράρχη).
Ως τέκνα φωτός περιπατετε: να συμπεριφέρεστε σαν παιδιά του φωτός· ως άνθρωποι που όλη τους η ζωή είναι φως και λάμπουν με την αρετή τους (Προς Εφεσίους, ε, 8).
Ὦ τάφος ἀθανασίας χωρίον! Ὦ τάφος ἀναστάσεως ἐργαστήριον! Ὦ τάφος τῶν τάφων κατάλυσις! Ὦ τάφος ἐν ᾦ θάνατος τοῦ εἶναι θάνατος παύεται! Ὦ θάνατος ἐν ᾦ ζωῇ φύεται πέρας οὐ ἔχουσα! (Μέγας Αθανάσιος)
Ο ταπεινωμένος και σταυρωμένος Ιησούς μένει κοντά μας αναστημένος. Και δίνει και σε μας και σε ολόκληρο το σώμα της εκκλησίας Του τις δυνατότητες να πορευόμαστε μέσα στο υπέρλαμπρο φως, που ξεπήγασε απ' τον κενό τάφο Του. Να βιώσουμε την Ανάσταση όπως την εβίωσαν και οι Μαθηταί και οι Μυροφόροι γυναίκες (Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος, Νικόδημος). 
Οι Απόστολοι ταπεινωμένοι από την αίσθηση της ανεπάρκειάς τους να θεραπεύσουν το παιδί, διατύπωσαν την ικεσία: "πρόσθες ἡμῖν πίστιν". Ας φωνάζουμε κι εμείς με λαχτάρα και με πάθος: Κύριε, πρόσθεσε πίστη στην καρδιά μας, για να ζούμε την παρουσία Σου, για να Σου μιλάμε σαν γνήσια παιδιά Σου (Σκέψη ιεράρχη).
Όσο περισσότερο εκ βαθέων ανεβαίνει η προσευχή μας στον ουρανό, τόσα περισσότερα επιτυγχάνουμε στην ἐν Χριστῷ ζωή μας. Ας έχουμε πάντα υπ' όψιν μας τον λόγο του Κυρίου "χωρίς ἐμοῦ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν" και το του Παύλου "πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ (Προς τη Νίκη).
Για να βγάλεις την ανηφόρα του Παραδείσου, πρέπει να τα δώσεις όλα για όλα. Για να κατέβεις στην κόλαση, αρκεί να λύσεις το χειρόφρενο (Χρήστος Μπίντας, Νάουσα).
Όσο το άπλωμα ενός χεριού, βρίσκεται μακριά ο Χριστός. Λίγο ν' απλώσουμε το χέρι μας θα Τον συναντήσουμε. Ο Χριστός βρίσκεται δίπλα μας. Συνετιῶ σε  καὶ συμβιβῶ σε ἐν ὁδῷ ταύτῃ, ᾗ πορεύσῃ, ἐπιστηριῶ ἐπὶ σὲ τοὺς ὀφθαλμούς μου, όπως λέει ο 31ος ψαλμός, 8ος στίχος. (Χρήστος Μπίντας, Νάουσα).
 
Εάν θέλετε να δείτε το 1ο μέρος δείτε εδώ
Εάν θέλετε να δείτε το 2ο μέρος δείτε εδώ
Εάν θέλετε να δείτε το 3ο μέρος δείτε εδώ
Εάν θέλετε να δείτε το 4ο μέρος δείτε εδώ

Καλημέρα σας! Καλή και ευλογημένη εβδομάδα!  

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Related Posts with Thumbnails